O, kapalaran kapalaran, kami'y inyong pagbigyan...

Naalala mo ba yung mga movies kung saan ang mastermind na kontrabida ay isang high tech na computer? Maraming SciFi movies na akong napanood na ganun, at nakakatawa man.. ngayon ko lang naisip na pwede ngang nakasalalay sa isang computer ang buhay mo, ang buong buhay mo.

Simula noong pumasok ako sa unibersidad namin, malaking bahagi ng buhay kolehiyo ko ang nakasalalay sa kapalaran a.k.a. CRS. Hindi man kasing menacing tulad ng isang mother computer at hindi man nagsasalita -- sigurado naman akong kapag nagsalita yun magrereklamo lang siya sa dami ng stress na binibigay ng estudyante -- sa sarili nitong paraan, napapaikot nito ang buhay naming mga estudyante sa iilang araw na kung tawagin ay "enlistment days". At para sa enlistment days na ito o mga araw kung saan kelangan manalig, manalangin, at magsakripisyo.. ito ang iilang mga: TIPS FOR GETTING THAT SUBJECT: (naks, parang panliligaw tips lang. hahaha)

* Magtayo ng SHRINE. yup, shrine. kung fangirl/fanboy ka.. gets mo na anong shrine. kung religious ka din, gets mo na rin yun. ang shrine ay isang lugar kung saan pwede mong sambahin ang mga diyos at diyosa ng kapalaran (aka CRS TEAM). Kung creative ka, maaring statue ang shrine -- isang internet connected computer na every millisecond kung magreload ng crs2.upd.edu.ph. maaring may mga bulaklak, kandila, pictures (kung kakilala mo sila, pero kung kakilala mo sila, di mo na kailangan manalig.. lalo na kung close kayo), incense (yung tipong pang chinese cemetery.. o buddhist temple) at siyempre pagkain din (baka magutom PC mo. haha)

*Manalangin ka, kada minuto, oras, araw, 24/7 --wag na wag kang titigil.. mararamdaman yun ng mga diyos at diyosa. kala mo lang hindi, pero nafeefeel nila yun, feel na feel nila. (bwahahah). paano ba manalangin? basta't ulit-ulitin mo ito: "O, kapalaran kapalaran, kami'y inyong pagbigyan." Sabay halik sa sahig at hikbing matindi.

*Magcompose ng mga jingles para sa shrine mo. Syempre nakakabaliw kung tinititigan mo lang ang shrine mo. Mas effective ang pagtatawag sa mga diyos at diyosa ng kapalaran kung kumakanta kanta at sumasayaw sayaw ka sa harap ng shrine mo. Mas catchy ang tono, mas masaya. Mas astig ang lyrics, mas effective pa. Kaya ano pang hinihintay mo?! Compose na! (o di ba, parang nagcommercial lang sa TV)

*Magsakripisyo ng kung anuman sa shrine mo. Mainam ang malalaking hayop: giraffe, hippo, trex, kapitbahay, etc. Pwede rin naman ang mga maliliit tulad ng daga, ipis, butiki, spider, kapatid mo at kung anu-ano pa. Gawing madugo, maeksena, umaatikabo at exciting ang pagsakripisyo para naman maTV Patrol ka at matawag talaga ang atensyon ng mga diyos at diyosa sa itaas. (trust me, nasa itaas ang HQ nila.. nakarating na ako e. haha)

*Mang-akit o makipagkaibigan ng diyos/diyosa. Mahirap ito, pero kapag successful ka naman dito, siguradong sigurado na ang slot mo sa subject na yan. Pinakamahirap man ito gawin dahil parang secret agents ang mga diyos at diyosa, mahirap kilalanin at mahirap alamin, sure na sure na talaga ang subjects mo dito. At makakapili ka pa ng napakagandang schedule. Kaya good luck na lang sa yo.

Ayan ang TIPS para makuha mo ang subject na yan. Pero syempre dapat nakapagenlist ka na at sinunod mo din ang ranking ranking na pinapauso nila ngayon. Kamusta naman kung di ka man lang nagenlist, mabait ang mga diyos at diyosa pero di sila milagro. Di posibleng magkasubject kapag wala ka man lang ginawa. Last thought of the day:
KUNG WALANG TIYAGA, WALANG PREROG, WALANG GE, UNDERLOAD KA.

at eto pa:
MANALIG KA, MALAPIT NA! (Oo, mula to sa song na kinanta ni Laarni na kinompose ni Ryan Cayabyab, kaya disclaimer na... DISCLAIMER nga! pero nakakakilabot kasi yung mga katagang iyon.. tipong pagsinabi yun sa iyo ng prof mo, Manalig kayo, malapit na (ang exam) : kilabutan ka na.)

8 things you need to start a blog

At dahil cinecelebrate ko pa rin ang creation/birthday/zeroth anniversary ng bagong product ng boredom ko, heto ang pangalawang listahan: 8 things you need to start a blog o mga bagay-bagay na kailangan para maging isang legal literary squatter sa internet (oo, natutuwa ako sa salitang squat at inuulit-ulit ko siya)

pangwalo: computer o laptop na mapaggagamitan, syempre dapat may internet connection na din at may web browser pa. kamusta naman kung offline, eh di sana nagdear diary ka na lang.. ang blog ay mula sa salitang weblog, ang web ay isang short cut mula sa world wide web..ibig sabihin -- pwedeng basahin ng buong mundo o world wide (hai.. grabeh. harsh tayo ngayon a!)

pampito: isang server(?) kung server man ang tawag sa kanila, baka bloghosts? para sa entry na ito, bloghosts ang itatawag ko sa kanila. ang mga bloghosts na iyon ay ang magbibigay sa iyo ng blog sa internet: iilan sa mga naexperience ko na (naks, experience!) ay: tabulas (college blog ay nakatira dun) , tblog (ang now-dead high school blog ko naman ay dati nandun, may it rest in peace), ang friendster ay may blog din, ang sikat na wordpress, at siyempre.. ang aking latest experiment: BLOGSPOT.. (o ha, advertising!)

pang-anim: isang matindi-tinding email na ginagamit mo sa maraming bagay. mas maganda kung gmail na yun para kung magbloblogspot ka man, automatic na. ang galing nga e, magiisip ka na lang ng blog title at next next next next done na! pero kung walang gmail, maari rin namang magsignup gamit ang ibang email addresses.. straightforward at madaling intindihin naman ang most ng mga sign up wizards. (naks, advertising talaga grabeh)

panglima: namention ko na sa #6, isang blog title. hindi man iniisip ng ibang tao ang kahalagahan ng blog title, isipin mo na lang na importante yun. parang headlines ng balita yan, mas catchy, mas matunog, mas masaya.. mas mabenta! di din naman maganda ang blog title ko, kaya kailangan ko din umattend sa "blog title 101" workshop. (hehe, sana may ganun)

pang-apat: URL na madaling maalala, kasi kamusta naman kung ang URL mo ay pneumonoultramicroscopicsilicovolcanoniosis.blogspot.com, maawa ka naman sa browser ng readers mo. at maawa ka naman sa memorya ng mga taong kakilala mo. mahirap magmemorya ng mga letra, numero at kung anu-ano pa. kung pwede ngang mystical browsers na lang e yung tipong iisipin mo na lang: gusto kong makita yung blog na sobrang ganda na puro listahan lang.. e di makakarating ka na dito. (oo, medyo mayabang, pagpasensyahan sana ang lasing sa puyat at lulong sa hamog ng gabi)

pangatlo: tiyaga, dahil kung walang tiyaga.. walang entries ang blog mo. inaamin ko, nakakatamad nga naman. madalas kasi, mas mabilis ang utak kesa sa daliri.. paano na lang kung sinusulat pa natin ito gamit ang kamay.. eh di mas matagal pa. pero isang malaking accomplishment ang makapagtapos ng isang blog entry lalo na kung nailahad mo ng mabuti ang nais mong maiparating.

pangalawa: inspirasyon. naks naman. kung emo ka, eh di marami kang masusulat tungkol sa angst sa mundo, tungkol sa romance at love at kung anu-ano pa. kung psycho ka, eh di magsulat ka tungkol sa mga plano mong pagsakop sa buong kalawakan. kung in love ka, eh di ipakita mo ang pagmamahal mo. at kung bored ka, eh di magbukas ka na ng blogspot account at magkalat na. maraming bored na daliring walang magawa ang mata at magbabasa... sana.

at siyempre, ang pangunahing kailangan mo para makapagstart ka ng blog ay: LANGUAGE, naks. dahil paano kita maiintindihan kung magkaiba tayo ng wikang ginagamit. kung tao ako, at unggoy ka.. paano na. (hehehe, pero di ko naman sinasabing unggoy ka.. medyo lang. haha) pero ayun nga, kailangan natin ng wika.. at marami pang kalakip ang wika: semantics, syntax at kung anu-ano pa. pero para sa akin, gramattically inckorekt mann ang nakkasoolat, baesta't nagcakaintindyihan, oks na oks na!

THE FIRST LIST

naks naman sa title! syempre dahil ito nga ang "the first list", naisipan kong maglista ng mga dahilan kung bakit ginawa ko itong blog na to - kung bakit nakikikalat ako sa cyberspace e marami nang squatters sa tabi-tabi. kaya para me magawa, at dahil bored ako ngayon, heto ang iilang dahilan na naiisip ko ngayon.

10. dahil matagal ko na itong pinapangarap! (naks naman, me dream dream pang nalalaman), pero matagal ko na ring napagisipang gumawa ng blog na puro listahan lang, kasi ang listahan hindi kasing strict ng essay, hindi kasing abstract ng poems, hindi kasing structured ng story pero isa pa ring paraan para maintindihan. (naks, lalim natin ngayon a!)

9. gusto kong gumawa ng list-a-blog (gawa-gawang word ko lang), dahil mahilig akong magbilang! haha. joke lang, pero mahilig talaga akong maglista kasi nagbibigay ito ng illusion na may plano ka. naglilista tayo ng new year's resolution, gagawin sa isang linggo, mga aaralin kasi kahit hindi man ito magkatotoo, at least nagtry tayong magplano.

8. dahil gusto kong gumawa ng bagong USO! Trendsetter kumbaga. (haha, as if possible yun) pero nakakatuwa yun, kung mangyayari man. kaso sasakalin ako ng mga creative writing professors ng mundo kasi tinatanggal ko ang coherence sa blogs. wala ng transitions, walang plot plot, walang kwenta - parang ako. (ui..drama. psycho siguro to)

7. ginawa ko ang isang blog na naman dahil... masarap ang bawal! (hahah! addict, anong bawal bawal!?!?!) hindi naman bawal gumawa ng blog, hindi din bawal magkalat ng kapirasong utak sa internet, hindi bawal magtype.. pero bawal na bawal ang magkalat ng kawalang kwentahan. sumasakit na siguro ang ulo ng kung sinomang gumawa ng internet, hindi niya inaaakalang magkakalat lang tayo ng literary trash... (eto na naman, drama na naman.. hai.)

6. gusto ko ng gagawin, sapagkat boring ang buhay ko. wala akong makukuwento patungkol sa araw-araw kong pamumuhay pero marami naman siguro akong masasabi sa kung anu-anong bagay bagay. (or kaabb for short, wala lang, trip lang magabbreviate.. bakit bawal ba?!?)

5. ginawa ko ito kasi gusto kong itry ang blogspot.. dahil kahit na nakailang blogs na ako na isinilang, binuhay at pinatay... walang blogspot sa kanila. naks naman, kaya gusto kong itry naman itong blogspot -- para maiba.

4. kasi makakapagtanggal ng stress ang "blogging" lalo na ang "listblogging" na pauso ko lamang. masarap magsulat at magunwind sa harap ng keyboard at monitor dahil sa internet, lahat tayo may karapatang magpanggap na masaya.

3. kung umabot ka na sa number three, bilib ako sa yo.. di ka pa napapagod? (pagpasensyahan si parenthesis, borderline schizo kasi ako. haha! konting hampas sa pader na lang.. nakikiepal na naman ang other identity ko) anyway, number three, dahil nais ng other identity ko ng medium kung saan siya makakapaghasik ng lagim - legally. hahaha.

2. dahil nais kong makapagpasaya (e di sana naging pera na lang ako) , nais kong makapagpatawa (e di sana naging limangdaan na lang ako pakalat kalat sa daan), nais kong makapagpaSMILE (e di sana naging class card ako na me malaking bilog sa UNO) at nais kong makapagpaTUWA (e di sana naging bagyo akong makakapagwalang pasok)

1. ang pangunahing dahilan kung bakit ako nagkakalat, nagiisquat, naghahasik ng lagim at nagsusulat ng kung anu-anong bagay bagay ay BOREDOM.. dahil medyo bored ako at wala akong magawang matino sa oras ko. (wag kang mag-aalala, hinahampas ko pa rin ang ulo ko sa pader, nanonood pa rin ako ng TV na parang paghampas lang ng ulo sa pader, naglalakad lakad sa mga daan dahil gusto kong makapulot ng pera, natutulog ng kalahating araw at kung anu-ano pa ay ginagawa ko pa rin dahil bored ako, nadagdagan lang ang routinary activities ko).

hayan, alam na ang mga rason sa aking pagpasok sa mundo ng walang pakialaman, kaya magkakalat ako kung gusto ko! (insert evil laugh here) at sana maibuhay ko ito ng matagal-tagal bago patayin ng tuluyan.